သံသရာခရီးသည္

* တစ္မနက္ခင္းမွာ လက္ညိႈးတစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ထိပ္တိုက္ေတြဆံုမိပါသည္။ အံ့အားတသင့္ ေရွာင္လႊဲရန္ ဟန္ျပင္ခိုက္မွာပင္ ေနာက္ထပ္လက္ညိႈးေပါင္းမ်ားစြာသည္ ဟိုမွ သည္မွ ထြက္ေပၚလာၾကပါသည္။
အကၽြန္ ေျခစံုရပ္ေနပါသည္။
(သို႔မဟုတ္)
ထို လက္ညိႈးမ်ားကို တည့္တည့္ရင္ဆိုင္လွ်က္ ေစ့ေစ့ၾကည့္ေနပါသည္။အကၽြန္ အျပစ္သားမဟုတ္ခဲ့ေပ။ ၾကားအသြယ္သြယ္၌လည္း ကုလားဖန္ထိုး လွည့္ဖ်ားတတ္ျခင္း  မရွိခဲ့..။ မလိုမုန္းထားသူတို႔အပါးမွလည္း အသာေခါင္းငံု႕႔ေရွာင္ထြက္ခဲ့သည္သာ ျဖစ္သည္။
မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ထိုလက္ညိႈးတို႔ တည္ရွိေနရသနည္း။ ယင္းအခိုက္ အကၽြန္တစ္စံုတရာကို ျမင္လိုက္ကာ ျပံဳးမိပါသည္။ အကၽြန္႔ဘက္သို႔  ဦးတည္ေနသည္မွာ လက္ညိႈးတစ္ေခ်ာင္းစီသာ ျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ဘက္ကို ျပန္ဦးတည္ေနေသာ လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို ယင္းတို႔ သတိမျပဳမိေခ်သည္တကား..။။



*အကၽြန္သည္ သံသရာမွ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးမ်ားႏွင့္ ျဖစ္ပါသည္။
အကၽြန္႔အေပၚ၌ ေၾကြးေဟာင္းမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ ေက်းဇူးတရားမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ တာ၀န္၀တၱရားမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ လုပ္လက္စ အလုပ္မ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ မျဖစ္ေျမာက္ေတာ့ေသာ ရည္မွန္းခ်က္သည္လည္းေကာင္း စုျပံဳပိလွ်က္ရွိပါသည္။ ထို၀န္ထုပ္၀န္ပိုးမ်ာဒ သံသရာတေလွ်ာက္ ယူမသြားခ်င္ပါ။ သံသရာသည္ အကၽြန္႔အတြက္ ေလးလံလွပါသည္။

*သနားသျဖင့္ေပးကမ္းေသာ အၾကင္နာသည္လည္းေကာင္း
အားနာသမႈျဖင့္ ေပးစြမ္းေသာ ဂရုစိုက္မႈသည္လည္းေကာင္း
၀တၱရားအရ ဧည့္၀တ္ေက်ပြန္ၾကေသာ ခ်ိဳသာယဥ္ေက်းမႈတို႔သည္လည္းေကာင္း
အရိပ္အေငြ႕ ေမတၱာလက္က်န္သည္လည္းေကာင္း
တစြန္းတစ သတိတရမႈမ်ားသည္လည္းေကာင္း
အကၽြန္ ရရွိခဲ့ျပီး ျဖစ္ပါသည္။
၀န္မ်ားထမ္း၍ တေရြ႕ေရြ႕သြားေနေသာ အကၽြန္႔သံသရာခရီး သည္တစ္ကိုယ္တည္းသာ ျဖစ္ပါသည္။

*ဦးေခါင္းတို႔ က်ိန္းစပ္လွျပီ
မြန္းတည့္ေနက ပူေလာင္ပါသည္
အနီးအနားက ေရတစ္ေပါက္ ေသာက္မိခ်င္ ေသာက္မိပါမည္
(မည္သည့္အရပ္မွ ေရဆိုသည္ အေရးမၾကီးလွေပ။)
အကၽြန္ ေရွ႔ဆက္လွမ္းေနပါသည္
၀န္ထုပ္ေတြ ေလးသထက္ေလးလာသည္
ေျခလွမ္းေတြ ေႏွးသထက္ေႏွးလာသည္
သက္ျပင္းေတြ ေမာသထက္ေမာလာပါသည္
ျမိဳ႔ေတာ္ကိုကား မျမင္ရေသးး
သံသရာ အဆက္ဆက္မွ တင္ရွိခဲ့ဖူးေသာ
၀ဋ္ေၾကြးမ်ား.............................
ဤဘ၀တြင္..ဤမွ်ႏွင့္
ေက်ပါေစသားးးးး
ေက်.....ေစ....သားးးးးးးးးးးးးးးး။။။။။။။။။။။။။။