Saturday, August 31, 2013

Happy Blog Day !!

ကိုရန္ေအာင္ တဂ္ထားတာကို ေတြ႔တဲ့ အခ်ိန္မွာ ရန္ကုန္အခ်ိန္အေနနဲ႔ ည ၇း၃၀ ျဖစ္ေနခဲ့ျပီ။
အိမ္မွာ အင္တာနက္သံုးလို႔ရတဲ့ သူတစ္ေယာက္ဆိုရင္ေတာ့ ၁၂ နာရီမတီးမခ်င္းေရးခြင့္ရွိလို႔ အခ်ိန္ေကာင္းေကာင္းမွီတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါမယ္...။

ဒါေပမယ့္ က်မ အင္တာနက္သံုးခြင့္က ေနာက္ထပ္တစ္နာရီခြဲပဲ ရွိေတာ့တယ္...။ ဘာေၾကာင့္ဆို ညကိုးနာရီအမွီ အေဆာင္ကိုျပန္၀င္ရမွာ ျဖစ္တာကိုးး..။ ရတဲ့ အခိ်န္ေလးမွာပဲ အနည္းငယ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပို႔စ္ေလးတစ္ခုေရးခဲ့ဖို႔ ဆႏၵျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..။ 

က်မ အင္တာနက္စသံုးစဥ္ကတည္းက သူ႔စာေတြကို ခိုး ခိုး ဖတ္ခဲ့ရတဲ့ ခ်စ္ခင္ေလးစားရတဲ့ အကိုရန္ေအာင္အစျပဳႏိႈးေဆာ္ျပီး တဂ္ထားတာကို တေလးတစားျပဳေပးခ်င္တာလည္း ပါ, ပါတယ္..။
ေနာက္တစ္ေၾကာင္းက ဘေလာ့ဂ္ေရးသားခ်င္းမွ အစျပဳလို႔ စာေပကိုျပန္လည္စိတ္ညႊတ္လာတာေၾကာင့္ ဘေလာ့ဂ့္ေဒးမွာ အမွတ္တရေရးခဲ့ခ်င္တာလည္း ပါ, ပါတယ္...။

Facebook ထဲ ၀င္လိုက္တဲ့အခါ ဘေလာ့ဂ္ေရးေဖာ္ အစ္ကို၊ အစ္မေတြက အသီးသီး ဘေလာ့ဂ္ေဒးအတြက္ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ထားၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္..။
သူတို႔ ဘေလာ့ဂ္ေတြမွာလည္း အမွတ္တရပို႔စ္ေတြ ေရးထားခ်င္ေရးထားႏိုင္မွာ ျဖစ္ေပမယ့္ က်မ အတြက္ အခ်ိန္က ရွားပါးေနျပီျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ မပန္ဒိုရာရဲ႕ ပို႔စ္ကို ဖတ္အျပီးမွာ ဘေလာ့ဂ္ဘက္သာ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္...။ 

(ကနဦးတဂ္ထားတဲ့ ကိုရန္ေအာင္ပို႔စ္ေတာင္  မဖတ္ႏိုင္ေသးျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္..
ေနာက္ ရက္ အခ်ိန္ ေအးေအးေဆးေဆးက်မွ ဘေလာ့ဂ္ေဒးအမွတ္တရပို႔စ္ေတြ လိုက္ဖတ္ပါေတာ့မယ္...။)
 
က်မ အင္တာနက္ကို အသံုးျပဳတာ အေတာ္ေနာက္က်ပါတယ္...။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ကုန္ခါနီးမွာမွ ရန္ကုန္ကို စာေပကိစၥတစ္ခုအတြက္ လာရင္း မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ လိပ္စာေတြလဲလွယ္ၾကတဲ့အခါ သူတို႔ေပးတဲ့အထဲမွာ အီးေမးလ္လိပ္စာေတြဆိုတာပါ ပါလာပါတယ္..။ အဲ့အခါမွ က်မမွာ ဘာအီးေမးလ္မွ မရွိေသးတာ သတိရျပီး ပုသိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ အင္တာနက္စတင္အသံုးျပဳဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့တယ္..။ ဒါေပမယ့္ အီးေမးလ္ပို႔စရာ လူမရွိ၊ အမ်ားတကာလို ခ်က္တင္လုပ္ၾကတာေတြလည္း စိတ္မပါနဲ႔ ၂၀၀၉ ကုန္ခါနီးေလာက္အထိ အီးေမးလ္တစ္ခုသာရွိျပီး ဘာမွမလုပ္တတ္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္..။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဖိုရမ္တစ္ခုထဲ အမွတ္မဲ့ေရာက္သြားရာက မိတ္ေဆြေတြရလာခဲ့တယ္....အဲ့ကမွ တဆင့္ multiply တစ္ခု ဖြင့္ၾကည့္ခဲ့ပါတယ္..။ ဒါေပမယ့္ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုဖြင့္ျပီးရင္ တျခားဘေလာ့ဂ္ေတြလည္း လိုက္လည္ရေကာင္းမွန္းမသိတဲ့၊ ကိုယ့္ဆီ လာလည္ရင္ေတာင္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ျပန္ေျပာရေကာင္းမွန္း မသိတဲ့ က်မ ရဲ႕ မာတီဘေလာ့ဂ္ေလးဟာ ေျခာက္ကပ္ကပ္ေလး  ျဖစ္ေန ပါတယ္..။ ေျခာက္လို႔   ေျခာက္ေနမွန္းလည္း မသိ....အဲ့ အခ်ိန္တုန္းက web developmer သင္တန္းတက္ေနခဲ့ေတာ့ coding ဆိုတာေတြကို အထူးစိတ္၀င္စားေနခဲ့ရာ မာတီစာမ်က္ႏွာေလးဟာ က်မ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကလိစမ္းသပ္ရာ   ေနရာေလးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..။ ဥပမာဆိုရရင္ ေခါင္းစည္းစာသားေတြ b link ေပး တဖ်တ္ဖ်တ္ေျပးေနေအာင္ လုပ္....။ သို႔ေပမယ့္ မာတီဟာ စိတ္ၾကိဳက္ဖန္တီးခြင့္ကို ေပးမထားခဲ့ပါဘူး...။

မာတီမွာ ျပဳလုပ္ႏိုင္စြမ္းေတြကုန္လာတဲ့အခါ မာတီကို က်မ ပ်င္းရိလာပါတယ္..။ အဲဒီ့ေနာက္ www.futuredream.ning.com ဆိုတဲ့ ဆိုရွယ္ဆိုဒ္တစ္ခုကို က်မ ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္...။ အဲဒီ့မွာ တင္ထားတဲ့စာေတြကို လိုက္ဖတ္ရင္း `ေၾသာ္ ငါလည္း ဒီလိုစာေတြ ေရးလို႔ရေနတာပဲ´ ဆိုျပီး ၀င္တဲ့ေန႔မွာ ပဲ `ေဖေဖ ေပ်ာ္ပါေစ´ဆိုတဲ့ ပို႔စ္ေလးတစ္ပုဒ္ တင္ထားပစ္ခဲ့ပါတယ္..။ အဲ့အခ်ိန္က အင္တာနက္ ကို ေန႔စဥ္အသံုးမျပဳေသးပါဘူး...။ စာသင္ေနတဲ့ကာလျဖစ္တဲ့အတြက္ စာသင္ခ်ိ္န္ တစ္ခ်ိန္နဲ႔ တစ္ခ်ိန္ အားလပ္ခ်ိန္ကို အပ်င္းေျပ၀င္တတ္တာပဲရွိပါေသးတယ္..။ သို႔အတြက္ ပို႔စ္တင္ခဲ့ျပီး တစ္ပတ္ေက်ာ္ၾကာ တဲ့အခါမွ ကိုယ့္အီးေမးလ္ဖြင့္ၾကည့္တဲ့အခါ ဆိုခဲ့ျပီးတဲ့ အနာဂတ္အိပ္မက္မွ check out စာေတြ activity စာေတြ မ်ားစြာတက္ေနတာေတြ႔လိုက္ရပါတယ္..။ အဲဒါနဲ႔ အနာဂတ္အိပ္မက္ထဲ   ေရာက္သြားခဲ့တယ္ ဆိုပါစို႔...။ မာတီမွာ ေနစဥ္ကလို ပ်င္းေျခာက္ေျခာက္မဟုတ္ဘဲ ကိုယ့္ စာေတြကို ကြန္မန္႔ေပးၾက၊ ကိုယ့္စာမ်က္ႏွာမွာ အရုပ္ကေလးေတြ၊ ပံုေလးေတြ လာေပးၾကတာေတြ ျမင္ရတဲ့အခါ ေတာသူ က်မ က အံ့ၾသဘနန္းနဲ႔ အနာဂတ္အိပ္မက္မွာ ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္ခဲ့မိပါတယ္...။ ေနာင္ေသာအခါ `အနာဂတ္ အိုေအစစ္´ ရယ္လို႔ ပညာဒါနေက်ာင္းေလးတစ္ခုမွာ ကူညီအားေပးခဲ့တဲ့အထိ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုရယ္လို႔ ပါ၀င္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..။

ေနာက္ www.mistake51area.ning.com ဆိုတဲ့ ဆိုဒ္တစ္ခုကို ထပ္ေရာက္ပါတယ္...။ သူကေတာ့ နည္းပညာေတြ ျဖန္႔ေ၀မွ်ရာဆိ္ုဒ္ပါ..။ တည္ေထာင္သူကေတာ့ (အခုထက္ထိလည္း မသိရင္ေမးေနရ ဆဲျဖစ္တဲ့) ကိုထြန္း ဆိုပါစို႔..။ အဲ့ဆိုဒ္က စီစဥ္တဲ့ Media Art Wave Online Journal ျပဳလုပ္ရာမွာ စာေပေရးရာ ပါ၀င္ခဲ့ရာက စ လို႔ ၀ါ၀ါ (သူရႆ၀ါ) တို႔နဲ႔ သိကၽြမ္းခဲ့ပါတယ္..။ နည္းပညာေဆြးေႏြးပြဲ တစ္ခု အျပီးမွာ ၀ါ၀ါက အစ္မ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုေတာ့ ရွိသင့္တယ္လို႔ အဆိုျပဳျပီး သူကိုယ္တိုင္ ဘေလာ့ဂ္ တစ္ခု  ဖြင့္ေပးခဲ့ပါတယ္..။ အဲဒါကေတာ့ အခုထက္ထိ ရွင္သန္ေနဆဲျဖစ္တဲ့ (အခု စာေရးသားေန တဲ့) ဘေလာ့ဂ္ စေပါ့ ပါပဲ..။ 1.5.2010 မွာ ဖြင့္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္..။ စဖြင့္ျဖစ္တဲ့ ေမလ မွာပဲ အနာဂတ္အိပ္မက္ မွာ ေရး သားျပီးခဲ့တဲ့ ပို႔စ္ေတြကို ဘေလာ့ဂ္စေပါ့ကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား   ေျပာင္းေရႊ႕ျဖစ္ ခဲ့ပါတယ္..။ ၀ါ၀ါက အစ္မ ပို႔စ္ေတြကို တျပိဳင္နက္အကုန္မတင္နဲ႔..။ တစ္ပတ္ တစ္ပုဒ္တင္သြား...။ ၾကားထဲလည္း အသစ္ေရးသြား...။ တျခားေနရာေတြလည္း လိုက္လည္လို႔ ေျပာေပမယ့္ က်မ သူ႔ စကားနားမေထာင္ခဲ့ပါဘူး :D ။

က်မ ရဲ႕ စိတ္အတိုင္း လုပ္ခ်င္တဲ့စိတ္ေပၚတုန္း စုျပံဳလုပ္ျပီး ကာလမ်ားစြာ ဘေလာ့ဂ္ေလးကို ပစ္ထားခဲ့ မိျပန္တယ္..။ ေရးျပီးရင္ လာတင္လိုက္....ျပီး ျပန္လွည့္မၾကည့္လိုက္နဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ေလးဟာ က်မ ျပဳသမွ် ဘာမွ ျပန္မေျပာႏိုင္ဘဲ ႏုရရွာပါတယ္...။

ေနာက္ Facebook ရယ္လို႔ ေပၚလာတဲ့အခါ FB မွာ ေပ်ာ္ခဲ့ျပန္ပါတယ္...။ လူအမ်ားနဲ႔ထိေတြ႔ရတဲ့ ေနရာတစ္ခုျဖစ္ေတာ့ အထီးက်န္တတ္တဲ့ က်မ အတြက္ အဆင္ေျပလာျပန္တယ္ ထင္ပါရဲ႕...။ မေလးအိမ့္ခ်မ္းေျမ့ ရဲ႕ စာေတြ ဖတ္ျဖစ္ရာက သူနဲ႔ သိကၽြမ္းခဲ့ပါတယ္..။ သူဟာ နာမည္ၾကီးဘေလာ့ဂ္ဂါတစ္ဦးျဖစ္ေပမယ့္ မာန္မာနမရွိခဲ့ပါဘူး...။ အူလည္လည္က်မ အေပၚေတာင္ ေႏြးေထြးခဲ့၊ ခ်စ္ခင္ေပးခဲ့ပါတယ္..။ မေလးနဲ႔ ပတ္သတ္ရာက က်မ အၾကီးၾကီး က်ိတ္အားက် ခဲ့ရဖူးတဲ့ ကိုရန္ေအာင္ဆိုတာကို ထပ္မံသိကၽြမ္းခဲ့ရပါတယ္..။ ေနာက္ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ကိုရန္ေအာင္ စီစဥ္တဲ့ `သက္တံ့ဆယ္စင္း´ ဆိုတဲ့စာအုပ္ကေလးတစ္အုပ္ကို ဖတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္...။ ၀န္ခံပါတယ္..။ အဲ့အခ်ိန္တုနး္ကေတာ့ ´သက္တံ့ဆယ္စင္း´ ကို မေလးနဲ႔ ကိုရန္ေအာင္ ႏွစ္မ်က္ႏွာတည္းနဲ႔ ဖတ္ျဖစ္ခဲ့ တာပါ...။ ေနာက္ မေလးရဲ႕ ကြန္မန္႔ေလးတစ္ခုကို အမွတ္မထင္သြားေတြ႔ျဖစ္ပါတယ္..။ `အျမင္ေလးေတြေတာ့ ၾကားခ်င္မိသား´ တဲ့....။ ဒီမွာတင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို တစ္ထိုင္တည္းခ်လို႔ ကြန္မန္႔တစ္ခု က်မ ေရးေပးျဖစ္ခဲ့တယ္..။ `မေလး ေနာက္လ ၁၀ ရက္ေန႔မွာ ေရးေပးမယ္...ဒီလေတာ့ သူသူ စာေမးပြဲရွိေနလို႔´..။ က်မ စာေမးပြဲက ေနာက္တစ္လ ၉ ရက္ေန႔မွာ ျပီးသြားတဲ့အခါ က်မ စာေမးပြဲ က ျပန္လာလာခ်င္း လြယ္အိတ္ပစ္ခ်....ရီဗ်ဴးထိုင္ေရးပါေတာ့တယ္...။ အဲ့မတိုင္ခင္ကတည္းက အကုန္ အစင္ဖတ္ျပီး စိတ္ထဲ ထည့္ထားခဲ့လို႔ ျမန္တာလည္း ပါပါ လိမ့္မယ္...။ က်မ ကတိအတိုင္း ၁၀ ရက္ေန႔မွာ တင္ႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ တစ္ခါတည္း မျပီးလို႔ အပိုင္း တစ္ ရယ္လို႔သာတင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္..။

အံ့ၾသစရာေကာင္းလွစြာ သက္ဆိုင္သူ စာေရးသူမ်ားက က်မ ကို ေႏြးေထြးစြာၾကိဳဆိုလက္ခံခဲ့ တာကို ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္...။ ဒါဟာ ရီဗ်ဴးကို အပိုင္း သံုး အထိ ျပီးေအာင္ေရးႏိုင္ခဲ့တဲ့ တြန္းအားေတြ ပါပဲ....။ အဲဒီ့ကာလက ၂၀၁၂ ႏို၀င္ဘာ၀န္းက်င္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္..။ တကယ္ေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ရပ္၀န္းမွာ ေကာင္းေကာင္းေျခခ်ျဖစ္ခဲ့တာ အဲ့ဒီကာလမွ စတယ္လို႔ ဆိုရပါလိမ့္မယ္...။ က်မ ဘေလာ့ဂ့္ဆိုတာ အဲ့ေတာ့မွ ဖတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..။ အစ္ကို၊ အစ္မေတြထံက အတုယူစရာေတြလည္း ယူမိခဲ့ရဲ႕...။ ကြန္မန္႔ေတြကို စာျပန္နည္းေလးကိုဆို ကိုညီလင္းသစ္ဆီက အတုခိုးခဲ့ရပါတယ္..။ ေနာက္ တခ်ိဳ႕ က်မ နားမလည္တာေတြ သင္ျပေပးခဲ့တဲ့ ကိုဏီလင္းညိဳ....။ ဘေလာ့ဂ္မွာ တစ္ခုခုျဖစ္တိုင္း အေျပးေရာက္လာတတ္တဲ့ ကိုညီလင္းႏိုင္....။ ဘယ္သူမွ မရွိေသးခင္ ေရာက္လာေပးတဲ့ မစံပယ္ခ်ိဳ၊ ကိုလြင္ျပင္...။ ေနာက္ က်မ ေရးသမွ် စာတိုင္း အားေပး ေပးခဲ့တဲ့၊ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ျမွင့္တင္ေပးခဲ့တဲ့ အကိုညီလင္းသစ္.....။

ေနာက္မ်ားမွာ တစတစနဲ႔ က်မ ဘေလာ့ဂ့္ေလးဆီ အစ္ကို၊ အစ္မ၊ ေမာင္ေလး၊ ညီမေလး မ်ားစြာေရာက္လာခဲ့ပါတယ္..။

အခုေတာ့ လစဥ္ဆိုသလို က်မ ဘေလာ့ဂ္ကို ပံုမွန္ေတာ့ ေရးျဖစ္ေနပါျပီ..။
ဘေလာ့ဂ္ဂါဆိုတဲ့ အမည္နာမေလးကို ႏွစ္သက္စြာ သေဘာက်ေနတတ္ခဲ့ပါျပီ။
ဘေလာ့ဂ္ေၾကာင့္ စာေရးသားျခင္းေတြကို ျပန္လည္စိတ္၀င္စားလာတဲ့အတြက္ ဘေလာ့ဂ္ဟာ က်မ စာေပခရီးအတြက္ ဆက္လက္သယ္ေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့ သေဘာၤေလးတစ္စီးသာ ျဖစ္ပါတယ္..။

ခ်စ္ခင္ရတဲ့ အစ္ကို၊ အစ္မမ်ား၊ ေမာင္ငယ္၊ ညီမငယ္မ်ား၊ မိတ္ေဆြမ်ား အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၾက ပါေစ...။

ဟက္ပီးဘေလာ့ဂ္ေဒးးးးးပါရွင္.. :) :) :) ။

ခ်စ္ေသာ
သူသူ

17 comments:

  1. အေလးထား ၾကိဳးစားထားတဲ႕ ဘေလာ့ေဒးေလး ဖတ္ရတာ ေက်နပ္စရာပါပဲလားမမေ၇... Happy Blog Day ..ပါလို႕..:)

    ReplyDelete
  2. Happy Blog Day ပါညီမေလးေရ.....အျမဲေပ်ာ္ရႊင္ျပီးစာေတြဆက္လက္ေရးႏုိင္ပါေစလုိ႔ေနာ္

    ReplyDelete
  3. ကိုဏီကေတာ့ ေကာ္နက္႐ွင္ေၾကာင့္ အရင္လို ဘေလာ့ဂ္လည္မဖတ္ႏိုင္၊ ပို႔စ္ခဏခဏမတင္ႏိုင္ေတာ့တာ အမွန္ပါပဲ။
    ႏို႔ေပမယ့္ သံေယာဇဥ္က ခုထိ အမွ်င္တန္းတုန္းပဲ...
    ဘေလာ့ဂ္ေရးရတဲ့ဘ၀ကို ဟိုးအရင္တုန္းက တစ္ခါမွ အိပ္မက္မမက္ခဲ့ဖူးေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာ ျပန္သတိထားမိလိုက္တာက ငါဟာ... ဒီေလာကထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး က်င္လည္ခဲ့ၿပီးၿပီ ဆိုတာပါပဲ။
    ဘေလာ့ဂ္ေရးရင္းနဲ႔ ခင္မင္စရာေကာင္းတဲ့ ကူညီတတ္တဲ့ ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ဆံုဆည္းခြင့္ရခဲ့တဲ့အတြက္လည္း ေတြးမိတိုင္း ေက်နပ္ေနမိတာပါပဲ။
    စာေတြအမ်ားႀကီး ေရးသြားႏိုင္ပါေစရယ္...

    ReplyDelete
  4. ေရးေပးတာ ေက်းဇူး ညီမေလး။ Blog Digest Page ေလးမွာ အမွတ္တရ ရွဲထားလုိက္တယ္ေနာ္.
    https://www.facebook.com/mmblogsdigest

    Yan.

    ReplyDelete
  5. ခုမွာလာလည္ဖူးေပမယ္႕ HAPPY BLOG DAY ပါလို႕

    ReplyDelete
  6. ဟန္ၾကည္September 1, 2013 at 11:53 AM

    ဦးဟန္ၾကည္ေလာက္ ဘေလာ့ပတ္တာ ရွိမယ္မထင္ဘူး...ဘာျဖစ္လို႔ ဒီဘေလာ့ကို မေရာက္ဖူးတာလဲဆိုတာ စဥ္းစားလို႔မရေအာင္ ျဖစ္ေနၿပီ...ထင္တာကေတာ့ စာေရးက်ဲလို႔ လင့္ခ္အေပၚမတက္တာနဲ႔ပဲ မ်က္စိလွ်မ္းကုန္တာျဖစ္မယ္ ဟုတ္စ...

    ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ဘေလာ့ဂင္းႏိုင္ပါေစဗ်ာ...

    တို႔မ်ားလည္း အားက်မခံဟစ္လိုက္ပါရေစဦး...Happy blog day!

    ReplyDelete
  7. “.... သူ႔စာေတြကို ခိုး ခိုး ဖတ္ခဲ့ရတဲ့ ခ်စ္ခင္ေလးစားရတဲ့ အကိုရန္ေအာင္....”
    ညီမေလးက ဘာျဖစ္လို႔ သူ႔စာေတြကို ခိုးဖတ္ရတာလဲဟင္? က်ေနာ္သိသေလာက္ေတာ့ ကိုရန္က စာေတြကို ဖြက္ထားတတ္သူ မဟုတ္ပါဘူး၊ းP

    ဒီဘေလာ့ဂ္ေလးက ေမလ ၁ ရက္ေန႔၊ အလုပ္သမားေန႔မွာ စ,ခဲ့လို႔ ဘေလာ့ဂါလည္း ပို႔စ္မတင္ႏိုင္ေအာင္ တခ်ိန္လံုး အလုပ္ေတြ မ်ားေနခဲ့တာ ျဖစ္ရမယ္၊ အခုေတာ့ အခ်ိန္ ၁ နာရီခြဲအတြင္း အလုအယက္ တင္ခဲ့လို႔ ယၾတာေက်သြား ပါၿပီေလ၊ းD စာအုပ္ရီဗ်ဴးေတြ အမ်ားႀကီး ဖတ္ဖူးေပမယ့္ ေ႐ႊအိမ္စည္ ေရးခဲ့တဲ့ “သက္တံ့ဆယ္စင္း” ရီဗ်ဴးကေတာ့ ကာလမ်ားစြာတိုင္ အမွတ္ရေနမယ့္ တကယ့္ ရီဗ်ဴးပါပဲဗ်ာ..၊ အႏုပညာေရာ အတတ္ပညာေရာ.. ႏွစ္ခုစလံုး ျပည့္စံုတဲ့ အဲဒီရီဗ်ဴးေၾကာင့္ သက္တံ့ေတြ အေရာင္စိုလက္ ခဲ့ရတယ္...၊

    အခ်ိန္အခက္အခဲ၊ ကြန္နက္႐ွင္ အခက္အခဲကို အံတုၿပီး အေျပးအလႊား ေရးခဲ့တဲ့ ညီမေလးရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ေဒး အမွတ္တရ ပို႔စ္ေလးက ႏွစ္သက္၊ ၾကည္ႏူးစရာ ေကာင္းလွတယ္၊ (နည္းနည္းေလး ေနာက္က်တဲ့) ေပ်ာ္႐ႊင္ဖြယ္ရာ ဘေလာ့ဂ္ေဒး ျဖစ္ပါေစ ညီမသူသူေရ...။ း)

    ReplyDelete
    Replies
    1. :D :D မေနာက္ပါနဲ႔ ဦးေလးရယ္
      အရင္တုန္းက ကြန္မန႔္ေပးရတယ္ ဘာညာ မသိေသးဘူးေလ အကိုရယ္..။
      (အဲလိုမ်ိဳးေရးတဲ့သူက ကိုယ္ နဲ႔ အေ၀းၾကီး အၾကီးၾကီးလို႔ ထင္ခဲ့မိတာကိုးး
      အခုလို အကိုတို႔ေတြနဲ႔ သိကၽြမ္းခြင့္ရမယ္ ေတြးေတာင္မေတြးခဲ့မိေပါင္..။ )
      စာေတြ သြား သြား ဖတ္ရတာ တိတ္တိတ္ကေလး ခံစားမိလို႔ ခိုးဖတ္တယ္လို႔ သံုးလိုက္တာ...။

      ဘေလာ့ဂ္က မေရးႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အလုပ္မ်ားခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးရယ္..။
      ေရးရေကာင္းမွန္းကို မသိတာ :D
      ရီဗ်ဴး ကေလးေၾကာင့္ ခ်စ္ခင္စရာေကာင္းလွတဲ့ အကိုေတြ၊ အမေတြ ရခဲ့တာ ဒီေန႔အထိ အရမ္းကို ေက်နပ္ပါတယ္ အကိုရာ...။

      ဘေလာ့ဂ့္နယ္ပယ္မွာ အစစ အရာရာ ကူညီေဖးမေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ :))

      Delete
  8. Happy Blog Day ပါ မသူ း)

    မသူရဲ႕စာေလးေတြကိုအၿမဲတမ္းႏွစ္သက္တဲ႔
    ဆုျမတ္

    ReplyDelete
  9. အိန္ဂ်ယ္၊ အမညိဳေလးေန၊ ေဆြေလးမြန္၊ မမစံပယ္၊ ဆုျမတ္

    ဘေလာ့ဂ္ေဒးေလး လာဖတ္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါေနာ္..။ :))

    ကိုဏီ >> ဘေလာဂ့္ေၾကာင့္ စိတ္သေဘာထားျဖဴစင္ ေအးခ်မ္းတဲ့ ကိုဏီတို႔နဲ႔ ခင္မင္ခြင့္ရခဲ့တာ အျမဲအမွတ္ရေနမွာပါရယ္..။ စာေတြအမ်ားၾကီး ေရးႏိုင္ပါေစ ကိုဏီ :)

    ဆရာဟန္ၾကည္ >> အခုေတာ့လည္း သမီး ဘေလာ့ဂ္ေလး ေတြ႔ျပီ မဟုတ္ာလးဟင္... :D ။ ေနာက္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္မေနရဘူးေနာ္ ;)

    အကိုရန္ >> ရွဲပါ ရွဲပါ...အကိုရန္ ( အမေလး ခလုတ္ေတာင္ တိုက္ေတာ့မယ္ :P )

    ReplyDelete
  10. သူသူေရ..
    မေန႔ထဲက ဘေလာ့ေဒးပို႔စ္ေတြ ဖတ္ေနတာ သိတဲ့အတိုင္း က၊ြန္နက္ရွင္က စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါ.. ဒီေန႔ လက္က်န္ေတြ ျဖတ္ရင္းမွ ေနာက္က်ေရာက္ရတယ္... စာေရးသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘေလာ့ဂါတစ္ဦးျဖစ္အင္အေပၚ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ေနတာသိရလို႔ ၾကည္ႏူးမိတယ္။ စာေရးပ်င္းတဲ့ သူသူတစ္ေယာက္ စာေတြအဆက္အျပတ္ ေရးပါေနာ္..။

    ReplyDelete
  11. Happy Belated Blog Day !
    ဒီထက္မက ဘေလာ့ဂင္းၿပီး စာေတြ အမ်ားၾကီး ေရးႏိုင္ပါေစ...

    ReplyDelete
  12. အမစာေလးေတြ စသိတာက.ေရႊအသစ္မွာသိတာ...
    အမဘေလာ့ဂ္ေရးမွန္းကိုသိတာက..မေရွးမေႏွာင္းကမွ..
    အမစာေတြကို..သေဘာက်တယ္.
    Fighting!! :) :)

    ReplyDelete
  13. Blogging Sphere ထဲကို ေနာက္က်မွ ေရာက္တယ္ ဆိုေပမယ္႔ ... အခုလို တက္တက္ၾကြၾကြ တစိုက္မတ္မတ္ လုပ္ႏိူင္ခဲ႔တာကို ခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္ ခင္ဗ်ာ ... ။
    Blog Day က စ လို႔ ... Blogger အေပါင္း လည္း ... အရင္လို Post ေတြ ျပန္ေရးျဖစ္လာေတာ႔မယ္ ဟု ယုံၾကည္ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္ ခင္ဗ်ာ ... :)

    ReplyDelete
  14. ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ
    အကိုဆိုလည္း ဒီေနရာေလးကို ေရာက္လာကာမွ
    မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြနဲ႕
    ထိေတြ႕ခြင့္ရခဲ့လို႔ ဒီေလာက္ထိ လွမ္းႏိုင္ေနတာေပါ့ ။

    ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ဘေလာဒ့္ေဒးမွသည္
    ေနာက္ေနာင္ ႏွစ္မ်ားတိုင္ေအာင္
    စာေပ အႏုပညာမ်ားကို ဆက္လက္ျပီ
    သီကံုး ျခယ္သ ႏိုင္ပါေစေနာ္ ။

    ReplyDelete
  15. အမွတ္တရမွတ္တမ္းစာကို ဖတ္ခဲ့ပါတယ္ ... သေဘၤာလည္း ဆက္လက္ထြက္ခြာ သမုဒၵရာတစ္ခြင္ ခရီးႏွင္ႏိုင္ပါေစေၾကာင္း ...

    ReplyDelete