Tuesday, November 13, 2012

ဘ၀တစ္ေကြ႔မွာ......





ဒီေန႔ အစ္မလို ခ်စ္ရသူတစ္ဦး၏ ကြယ္လြန္ျခင္း 10 ရက္ျပည့္ အလွဴသို႔ ေရာက္ခဲ့သည္။
မေတြ႔ျဖစ္ခဲ့ရတာ ၾကာခဲ့ေသာ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုလည္း ဒီကေန႔မွာ ျပန္ေတြ႔ရ သည္။


သက္ေတာင့္သက္သာ အျပံဳးတို႔ႏွင့္ အတူ ႏႈတ္ဆက္ရင္း အတိတ္ရဲ႕ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ဒီကေန႔   ေမ့လုနီးျဖစ္သြားရသည္။ ဖုန္းနံပါတ္ေတြ အလဲအလွယ္ လုပ္ၾကရင္း၊ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ျပန္ဆံုၾကမယ္ ခ်ိန္းၾကျပန္သည္။ ကြယ္လြန္သူကို ရည္စူး၍ အမွ်အတန္းေ၀ေတာ့ ရင္မွာသိမ့္ကနဲျဖစ္သြားရသည္။ မ်က္၀န္းကို အသာပိတ္မိေတာ့ ေတြ႔ဖူး၊ ဆံုခဲ့ဖူးတာေတြ တရိပ္ရိပ္၊ စိတ္ထားတတ္သူေပပဲ... သာဓုေခၚႏိုင္ မွာပါ....ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ဘ၀ကူးသြားတာပဲ.....ေအးခ်မ္းေသာ ဘံုဘ၀မွာ တည္ျငိမ္ေနမွာ ပါေလ။ ေရာက္ရာ ဘံုဘ၀မွာ ေအးခ်မ္းစြာ တည္ရွိေနပါေစ......။


အျပန္လမ္းတြင္ အေတြးတို႔က ကစဥ့္ကလ်ား၊ အလွည့္က်၍ သြားႏွင့္သူက သြားႏွင့္ေလျပီ။ ကၽြန္မတို႔ အလွည့္ေကာ ဘယ္ေတာ့လဲ.....။ ေ၀းေတာ့မည္ေတာ့ မထင္ပါ။ ဒီ အခိုက္အတန္႔တစ္ခဏေလးအတြင္းမွာ ကၽြန္မတို႔ အတၱ၊ မာန္မာနေတြ ဘာလို႔မ်ား အလွ်ံတျငီးျငီးေတာက္ေလာင္ေနပါလိမ့္..။ ဘာလို႔မ်ား ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္းေတြ ျပည့္နွက္နာက်င္   ေနၾကပါလိမ့္...။ ဘာလို႔မ်ား အလဲထိုး ရက္စက္မႈေတြ၊ လိမ္လည္ေကာက္ က်စ္မႈေတြ ရွိေနၾကပါလိမ့္...။



ယခု ကမၻာေျမေပၚ ကၽြန္မ ေျခစံုရပ္ေနသည္။   ေနာက္ျပန္လွည့္လွ်င္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း ျမင္ရမည္   ေလလား...။ ကၽြန္မ ေလးပါးသီလလံုသည္ဟူ၍ မၾကာခဏ   ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ဖူးသည္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ထိပါး၍ ရက္စက္ေသာ စကားမ်ား ႏႈတ္ဖ်ားမွ ထြက္ေပၚခဲ့မိျခင္းသည္ မည္သည့္သီလႏွင့္ အက်ံဳး၀င္ပါ သည္လဲ..။ ငါ့လက္ ကိုက္၍ သူ႔လက္ ျပန္ကိုက္သည္ ဟူေသာ အတံု႔အလွည့္သည္ မည္သည့္ အကုသိုလ္    ႏွင့္ သက္ဆိုင္ပါသနည္း..။ နာက်င္ခဲ့ဖူးသည္။ ရွက္ရြံ႔ခဲ့ဖူးသည္။ မုန္းတီးခဲ့ဖူးသည္။ လြမ္းေမာခဲ့ဖူးသည္။ သိမ္ငယ္ခဲ့ဖူးသည္။ တစ္ေယာက္တည္း ဟူေသာအသိနွင့္ မိတ္ေတြမ်ား အားလံုးအဆက္အသြယ္ျဖတ္ကာ အထီးတည္း ၀မ္းနည္းခဲ့ဖူးသည္။ ငါ့ဘက္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိဘူး ဟူေသာ စိတ္ခံစားမႈႏွင့္ စိတ္ဓာတ္က် နာက်ည္းခဲ့ဖူးသည္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ပိုင္ဆိုင္ရျခင္း၊ မပိုင္ဆိုင္ရျခင္းအတြက္ ေၾကကြဲမဆံုးျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္။


ယခုေတာ့ ဤအရာေတြ ကၽြန္မ ထံပါး၌ ဘာဆိုဘာမွ မရွိေတာ့ပါ...။ တစ္ခ်ိန္က ဟူေသာ အျဖစ္အပ်က္ အခ်ိဳ႔ကို လြမ္းေမာေနရျခင္းသာ ရွိေတာ့သည္။ ေလးစားတန္ဖိုး ထားခဲ့ရသူ တစ္ဦး၏ FB AC ေလးကို မၾကာခဏ ၾကည့္မိရင္း (သူသူဟန္ နာမည္ ထည့္မေျပာနဲ႔) ဟူေသာ သတင္းစကားတစ္ခုမွာ ကၽြန္မ အသာ အယာျပံဳးမိသည္။ ကၽြန္မကို လ်စ္လ်ဴရႈသည္ ျဖစ္ေစ၊ ကၽြန္မကို မုန္းတီးေနသည္ ျဖစ္ေစ သူသည္ ကၽြန္မ အစ္ကို ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္မကို လွည့္ဖ်ားစြန္႔ခြာသြားခဲ့ေသာ (ယခင္က) ခ်စ္သူ ႏွင့္ သူ၏ ေနာက္ထပ္ ခ်စ္သူ တို႔ အျပန္အလွန္ခ်စ္ျခင္းျပိဳင္ေနၾကပံုမ်ား ၾကားရလွ်င္ ကၽြန္မ ျပံဳးမိပါသည္။ သူသူ က ဘယ္သူ႔ကိုမွ မဆက္သြယ္ဘူးဟူေသာ တြတ္ထိုးစကားသံေတြ အၾကားမွာ ကၽြန္မ ျပံဳးမိပါသည္။ ယခုတေလာ ကၽြန္မ အျပံဳးတို႔မ်ားလွသည္။ တိတ္ဆိတ္ေသာ ညမ်ားတြင္ စိတ္အာရံုကို စုစည္း၍ အလင္းတန္း တစ္ခုမွာ   ေပ်ာ္ေမြ႔ျငိမ္သက္ေနေသာ ကၽြန္မအတြက္ လိုအင္ဆႏၵေတြ၊ လုယူမႈေတြ၊ အလဲထိုးေျခထိုးမႈေတြမွာ သိပ္အေရးမပါေတာ့ပါ...။

အလြမ္းတို႔ ရွိေနသည္..။
ဒါသည္ အလြမ္းသက္သက္သာ ျဖစ္သည္။
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတို႔ ရွိေနသည္...။
 ဒါသည္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ သက္သက္သာ ျဖစ္သည္။

ဘ၀ဆိုတာ ေရစက္တစ္ေပါက္ ေျမေပၚက်သလိုပဲ..။
တိုေတာင္းျမန္ဆန္လြန္းလွသည္။
အခိုက္အတန္႔ေလးၾကံဳၾကိဳက္မႈေတြမွာ ကၽြန္မ ေနာင္တတရားေတြ ကပ္ျငိမေနခ်င္လွပါ...။


ေရႊအိမ္စည္
30.09.2012
PM:8:20

7 comments:

  1. ခါ ဖတ္၏ သို႕ေသာ္ မမွတ္မိ ။ မမွတ္မိျခင္းမွာ မမွတ္မိျခင္း သက္သက္သာျဖစ္၏ ဟူးးးးးးး

    ReplyDelete
  2. "ဘ၀တစ္ေကြ႔မွာ........." ~ ႏွစ္သက္မိသည္ ... ဒါသည္ ႏွစ္သက္ျခင္းသက္သက္သာ ျဖစ္သည္ ~<3 ~

    ReplyDelete
  3. မ်က္ရည္ေတြ သူ့ အလိုလို က်လာတယ္ ညေလး ရယ္

    ReplyDelete
  4. ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနေသခဲ အဲတာဘဲသိတယ္ က်န္တာဘာမွမသိဘူး မုန္းလဲထားခဲပရမွာ ခ်စ္လဲေခၚသြားလို႔မရဘူး အထီက်န္လဲ သီခ်င္နားေထာင္ၿပီးေပ်ာ္မယ္ အသဲကြဲလဲ ေနာက္အသစ္တစေယာက္၇ွာမယ္
    မုန္းရင္လဲ ၁ မိနစ္ ခ်စ္ရင္ လဲတစ္မိနစ္
    ကိုယ္႔ဟာကုိယ္လဲမခ်စ္ဘူး သူမ်ားကိုလဲမခ်စ္ဘူး

    စားစရာရွိစား
    စားစရာမရွိအလုပ္
    လိုခ်င္တာရေအာင္ယူ

    What ever you have to do you do Must Be right Things

    တစ္ေယာက္ထဲ ေကာင္းတယ္
    လုပ္ခ်င္တာလုပ္လို႔ရတယ္

    ေၾကာက္တတ္ရင္ အခါခါေသရတတ္တယ္
    ရွက္တတ္ရင္ အခါခါ ငိုရတတ္တယ္

    အဲေတာ႔ ဟီးဟီး ဟားဟား ေပါ႔

    လာလဲ တစ္ေယာက္ထဲ သြားလဲ တစ္ေယာက္ထဲ

    ဒါေပမဲ႔ အေမရိကားက twin towers မွာလို ေသရရင္ေတာ႔
    ေပ်ာ္စရၾကီး အစုလိုက္အဲျပံဳးလိုက္ သရဲျဖစ္တာေတာင္ အေဖၚနဲ႔ :P:P

    မပန္းအိေရ ဘာမွမပူနဲ႔ ေနာက္သမီးေလးက်ရင္
    အေနာ႔ဆီမွာ လာေန

    ဆူရွီးစားရမယ္
    Toyota Venza စီးရမယ္
    ပံုျပင္ေလးေတြ နားေထာင္ရမယ္
    ျဖစ္ခ်င္တာေတြ အကုန္လုပ္ရမယ္
    ကၽြန္ေတာ႔ဆီသာေရာက္ေအာင္လာခဲ႔ေနာ္
    ထာဝရဖိတ္ေခၚၿပီးသားပါဗ်ာ

    ReplyDelete
  5. ယခု ကမၻာေျမေပၚ ကၽြန္မ ေျခစံုရပ္ေနသည္။ ေနာက္ျပန္လွည့္လွ်င္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း ျမင္ရမည္ေလလား...။ ကၽြန္မ ေလးပါးသီလလံုသည္ဟူ၍ မၾကာခဏ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ဖူးသည္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ထိပါး၍ ရက္စက္ေသာ စကားမ်ား ႏႈတ္ဖ်ားမွ ထြက္ေပၚခဲ့မိျခင္းသည္ မည္သည့္သီလႏွင့္ အက်ံဳး၀င္ပါသည္လဲ..။ ငါ့လက္ ကိုက္၍ သူ႔လက္ ျပန္ကိုက္သည္ ဟူေသာ အတံု႔အလွည့္သည္ မည္သည့္ အကုသိုလ္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ပါသနည္း..။ နာက်င္ခဲ့ဖူးသည္။ ရွက္ရြံ႔ခဲ့ဖူးသည္။ မုန္းတီးခဲ့ဖူးသည္။ လြမ္းေမာခဲ့ဖူးသည္။ သိမ္ငယ္ခဲ့ဖူးသည္။ တစ္ေယာက္တည္း ဟူေသာအသိနွင့္ မိတ္ေတြမ်ား အားလံုးအဆက္အသြယ္ျဖတ္ကာ အထီးတည္း ၀မ္းနည္းခဲ့ဖူးသည္။ ငါ့ဘက္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိဘူး ဟူေသာ စိတ္ခံစားမႈႏွင့္ စိတ္ဓာတ္က် နာက်ည္းခဲ့ဖူးသည္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ပိုင္ဆိုင္ရျခင္း၊ မပိုင္ဆိုင္ရျခင္းအတြက္ ေၾကကြဲမဆံုးျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္။(ယခုတေလာ ကၽြန္မ အျပံဳးတို႔မ်ားလွသည္။ တိတ္ဆိတ္ေသာ ညမ်ားတြင္ စိတ္အာရံုကို စုစည္း၍ အလင္းတန္းတစ္ခုမွာ ေပ်ာ္ေမြ႔ျငိမ္သက္ေနေသာ ကၽြန္မအတြက္ လိုအင္ဆႏၵေတြ၊ လုယူမႈေတြ၊ အလဲထိုးေျခထိုးမႈေတြ မွာ သိပ္အေရးမပါေတာ့ပါ...။)

    ReplyDelete
  6. ေတာင္စြယ္ေနကြယ္ခ်ိန္မွာ ေရႊဓါးဆြဲလို႔သတ္ပါ ..တမလြန္ကိုမၾကင္နာခ်စ္ေၾကြးလည္း ယူမသြားခ်င္..အသည္းထဲ အခ်စ္ရွိတာမွားကိုမွားသြားၿပီ {သန္းႏိုင္}

    ReplyDelete